Ηλίας Γιαννακόπουλος – Μεσσιανισμός: Ελπίδα ή πλάνη; «Αλίμονο στους λαούς που έχουν ανάγκη από σωτήρες» Το κύρος της θέσης αυτής – που ενέχει στοιχεία αξιώματος

Γιώργος Κ. Παναγιωτόπουλος – Αφημένες βάρκες…. Ένα σχοινί από το πουθενά δεσμεύει την βάρκα των ονείρων μας. Απόπλους ή κατάπλους, άνευ σημασίας. Το μόνο βέβαιο

“Εμείς κι άλλοι” – τα καφενεία τους Του Ζήση Ναούμ  “Άστο μωρ’ γέροντα να το χαρώ και γω μια μέρα”, το παράπονο της γιαγιάς μου.

Ηλίας Γιαννακόπουλος – Το Γήϊνο Πεπρωμένο μας… «Ξέρουμε τουλάχιστον αυτό: Η Γη δεν ανήκει στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος ανήκει στη Γη. Αυτό το γνωρίζουμε. Όλα

Υπάρχει ελπίδα στα σκ@τά; του Ιωάννη Κοψίνη; Ας εξετάσουμε την φιλοσοφική πρόταση “Είναι όλα σκατα.”. Εμβαθύνοντας θα διαπιστώσουμε ότι η παραπάνω ρήση προβάλλει έναν αδικαιολόγητο

Εικόνα σου είμαι κοινωνία “Εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω». (Γαλάτεια Καζαντζάκη) Ηλίας Γιαννακόπουλος – φιλόλογος συγγραφέας           Κοινωνιολόγοι και

Η χρυσή μάσκα της καθημερινότητας του Παναγιώτη Χαλούλου Είχε πολλά να κάνει σήμερα. Οι υποχρεώσεις τον βάραιναν, αισθανόταν να … σέρνεται, ειδικά όταν αναλογιζόταν την

  Τα τελευταία μου χριστουγεννιάτικα κάλαντα δεν μπόρεσα να τα πω. Μάταια περίμεναν πρωί πρωί οι φίλοι μου στην πλατεία. Ένας ψιλός πυρετός και μια

Σαρλ Μπωντλαίρ: “Τα άνθη του κακού” Από τον Σίμο Ανδρονίδη «Οκτάνα θα πη ανά πάσα στιγμήν ποίησις,  όμως όχι  ως μέσον εκφράσεως μόνον, μα ακόμη