Δημόσια νοσοκομεία βαράμε κουπί – τα ιδιωτικά; Η ιστορία είναι κομμένη και ραμμένη, όπως ορίζει μία καλοστημένη ιδιωτική μπίζνα. Τα δημόσια νοσοκομεία – και εδώ
Μπορείς να νιώθεις ελεύθερος στην πολιορκία; Δύο αγεφύρωτες, θα λέγαμε, λέξεις. Δύο σημασίες, που θα μπορούσαν να χωρέσουν αυθύπαρκτη, την ανθρώπινη Οδύσσεια. Να συναιρέσουν την
Για ένα κομμάτι ψωμί, δε φτάνει μόνο η δουλειά. Για ένα κομμάτι ψωμί, πρέπει να δώσεις πολλά. Για ένα κομμάτι ψωμί – έχω να πάρω
Κάντε συσσίτια αγάπης – όχι ρερομπούλ σούπες από Γιάννης Δημογιάννης Πριν λίγα χρόνια, η ζωή το έφερε και κατάλαβα πόσο σημαντικά μπορεί να είναι κάποια
Η φωτογραφία σημαδιακή και η ιστορία σημαντική… Σάββατο 14/1, και η πρωινή βροχή αποδείχθηκε τελικά ανήμπορη να σταθεί εμπόδιο, στην προσμονή και την προσδοκία της
Του Γιάννη Δημογιάννη Αόρατος θίασος να περνά, Κώστα Ξαφνικά – άγουρη Άνοιξη – και ακούγεται ο θίασος. Φωνές εξαίσιες, μαχητικές. Το αίμα ποτέ δεν αλλάζει.
Εγώ, ο Ιωάννης Λεονταράκης ΣΟΛΩΜΟΣ” (απομνημονεύματα) Το κείμενο ανασυνθέτει μία άγνωστη πτυχή της υπόστασης του εθνικού μας ποιητή. Την ζοφερή και τραγική του φύση. Γράφτηκε
Όταν ένας παπάς έτρεφε Μουσουλμάνους «…Μὰ πιὸ πολὺ μιλῶ γιὰ τοὺς ψαράδες Π᾿ ἀφήσανε τὰ δίχτυά τους καὶ πήρανε τὰ βήματά Του Κι ὅταν Αὐτὸς
του Γιάννη Δημογιάννη στη δικιά μου Ειρήνη Στην εξαίσια τηλεταινία της πρόωρα χαμένης Τόνιας Μαρκετάκη «Η τιμή και το χρήμα», η άφθαρτη, τότε, φωνή της
Ένας αξέχαστος δημιουργικός μαθητής Το κεφάλαιο όμως του Σικελιανού, είναι αλήθεια πως θα το συσχετίζω ισόβια με μία ανάμνηση από την εικοσαετή μαθητεία μου σαν